من: سلام
زهرا حکیم:سلام
من: ممنون از اینکه وقتتون رو به ما دادید
زهرا حکیم: تقاضا می‌کنم! لطف دارین شما!
من: خوب چون فکر کنم بیشتر فامیل زیاد باهاتو آشنا نباشن یه بیو گرافی بدین از خودتون
زهرا حکیم: ها ها! چرا فکر می‌کنی که ممکنه بیشتر فامیل با من آشنا نباشن؟؟
من: چون خودتون گفتید
زهرا حکیم: چون خودت کمتر من رو دیدی؟
من:شما اینطور حساب کن
زهرا حکیم: زهرا حکیم آرا، سوم خرداد میشه 24 سالم، سال سوم مترجمی انگلیسی
من: همونطور که میدونید مصاحبه های ما یه نموره شفاف هست پس خواهشا شفاف جواب بدید چند تا کلمه میگم اولین واژه یا عبارتی که به ذهنتون اومد بگید
من: آسمان؟
زهرا حکیم: آبی بی نهایت
من:زمین
زهرا حکیم: فرشِ بی منت
زهرا حکیم: "سوسوی چراغ زندگی"
من:آرزو
زهرا حکیم: هیچ وقت آرزو نکن، اگه آرزو کردی بلند نگو
من: دریا؟
من: فرازو فرود
زهرا حکیم: کویر؟
زهرا حکیم: یه آسمون داره برا دید زدن ستاره‌ها!
من: زندگی؟
زهرا حکیم: فرصت ما شدن، تجربه... حضور
من: حالا اسم چند نفر رو میگم بدون رودربایستی بگبد حرفاتون و نظراتتون رو
من: نعیمه؟
زهرا حکیم: عزیز و سنگ صبور و ضمنا عاقل
من: بنفشه؟
زهرا حکیم: دوستش دارم، چون خودشه
من: عابد؟
زهرا حکیم: والا نمی‌دونم، تعامل خاصی باهاش نداشتم، ولی خوراک عروسیاس!!!!!!
من: شهاب؟
زهرا حکیم: اوه، یک بار سال 82 یا 83 همه با هم رفتین دربند، اونم بود
من: بهاره؟
زهرا حکیم: نرم و آروم و همکلاسی قدیمی
من: سعیده؟
زهرا حکیم: سعیده: فقط صداست که می‌ماند
من: شفاف تر بگو
زهرا حکیم: من همینطوری حرف می‌زنم، یعنی شیوه‌ی کلامم همینه. شفاف بود؛ چون سعیده رادیو و کار با صدا رو دوست داره و حقش هم هست
من: زهرا امامی؟
زهرا حکیم: بچگیش شبیه من بود، پیش من یه کمی متعلق به دوردست‌هاست
من: پیش من یه کمی متعلق به دوردست‌هاست؟
من: منظور؟
زهرا حکیم: سخت میشه باهاش ارتباط برقرار کرد دیگه
من: چون خواهرم هست دفاع نمیکنم ولی اینطور که میگی نیست بگذریم
زهرا حکیم: حتما این مشکل از طرف من هم هست
من: سعید؟
زهرا حکیم: سعید خالقی: پر انرژی
من: علی خالقی؟
زهرا حکیم: دوست داشتنی
من: الهه؟
زهرا حکیم: مثل خودش: ...
من: نه دیگه اون موقع که این کار رو کرد ما باهاش برخورد کردیم شما گفتی شفافی پس دوباره میپرسم الهه؟
زهرا حکیم: روح و ذهن خاص خودش رو داره، مثل همه‌ی آدم‌ها، منتها کنار همه‌ِ خوبیهاش که بزرگترینش رازداری و یه گوش حسابیه، یه اشکال داره، اونم ایبه که زیاد رو بعضی مسائل فوکس می‌کنه
من: فوکس می‌کنه؟
زهرا حکیم: وگرنه من همیشه به خاطر خوبیهاش تحسینش می‌کنم
زهرا حکیم: آخ، شاید به خاطر همینه که سعیده میگه زبونم باهاش فرق می‌کنه
زهرا حکیم: !فوکِس: منظورم تمرکز و این جور چیزاست ...حافظا
من: چرا یه دفعه کم رنگ شد روابطتون با ایشون؟
زهرا حکیم: با کی؟
زهرا حکیم: الهه؟
من: آره ولی خواهشآ نگو که کم رنگ نشدید و تغییر نکردید(هم شما هم ایشون)
زهرا حکیم: این حرفا چیه؟ مگه چه نوع رابطه‌ای بوده؟
من: یه رابطه ویژه و تا حدودی صمیمی
زهرا حکیم: من شاخ و برگ نمی‌دم، اما نوع رفتارم، خواسته‌هام، دیدگاهم به آدم‌ها،روابطو... به نوعی عوض شد
زهرا حکیم: من الانشم با اِلی مشکلی ندارم، ضمن اینکه عید با هم رفتیم منزل بنفشه، تصور می‌کنم زمان کدورت‌ها رو شست
من: امیدوارم
من: شما هر دو مگید مشکلی ندارید با هم ولی حاضر به مناظره با هم نیستین
زهرا حکیم: مناظره؟
زهرا حکیم :آقا من حاضرم پشت درهای بسته با اِلی حرف بزنم
من: ولی پشت درهای بسته نه در یه کنفرانس سه نفره
زهرا حکیم : کوتاه بیا حالا، خودش می‌دونه من بی شیله پیلم و همیشه دوستش دارم. گرچه اگه اینارو بخونه میگه: من دارم فیلم بازی می‌کنم
من: نه ان شاءالله که اینطور فکر نکنه
زهرا حکیم : من مشغلم زیاده، اما اگه همه چیز میزون باشه، باشه
من: مصطفی امامی(امل جان)؟
زهرا حکیم : من به خاطر این کار جالبش تحسینش می‌کنم
من: محمد حسین؟
زهرا حکیم : عزیز و خوب و دوست داشتنی! اگه به بقیه‌ی پسر عمه‌هام بر نخوره
من: حمید رضا؟
زهرا حکیم : واسه خودش مردیه دیگه
من: فرزین؟
زهرا حکیم : همین الان باهاش چت کردم، احساساتی
من: عطیه؟
زهرا حکیم : کاش بود، با رفتنش خاطره‌هامون کم شد...دوستش دارم
من: چند تا سوال دیگه
:زهرا حکیم حتما
من: خدا؟
زهرا حکیم : یه نقطه‌ی روشن تو دل من
من: مرگ؟
زهرا حکیم : حس سرشار، یادی توأم
من: قبر؟
زهرا حکیم : این چیزا چیه؟
من: اینا سوالهایی هست که شاید کمی انسان رو به خودش میاره
زهرا حکیم : وقتی مُردیم می‌فهمیم
من: نماز؟
زهرا حکیم : سلام من به خدا
من: یه خبر بدید که بترکونه!!!!
زهرا حکیم :بنویس سوم خرداد تولدم هست
من: ممنون از توجهتون فقط دو کلمه جا موند
من: پدر؟
زهرا حکیم : خوب و خوب و خوب و عزیزو فرهیخته و دوست داشتنی، تکیه گاه، چراغ خطر
من: مادر؟
زهرا حکیم : پشت نگاهش که عجب غوغاهاست
من: ممنون
من: زحمت کشیدی
من: فقط زود به زود جاری شو
زهرا حکیم : محبت داری، چشم. آرزو می‌کنم که بتونم این دفعه باهاتون بیام بیرون
من: یاعلی
زهرا حکیم : همه خوش باشید
| 
